Η Υψιπύλη κινείται μεγαλόπρεπα γύρω από τον χώρο του Μεγάρου. Μετά από τόσες περιπέτειες, παρά την ταλαιπωρία και την κούραση, διεκδικεί έναν χώρο που πιστεύει ότι αρμόζει στην ξεχωριστή καταγωγή της και μπορεί να αποτελέσει το τέρμα της περιπλάνησής της μέσα στους αιώνες.
Το Μεγάλο Μέγαρο 832 είναι το μεγαλύτερο κτίσμα του οικισμού, όπως έχει αναδειχθεί μέσα από τις συνεχείς ανασκαφές. Ανήκει στην Ερυθρά περίοδο, της οποίας κατάλοιπα σώζονται σε όλο το μήκος και το πλάτος του λόφου. Το ίδιο το Μέγαρο 832 βρίσκεται Δυτικά-Νοτιοδυτικά στον λόφο. Τα «μέγαρα», μνημειώδεις οικίες ορθογώνιας κάτοψης είχαν ωστόσο ήδη εμφανιστεί και καθιερωθεί και στις προηγούμενες οικοδομικές φάσεις. Μάλιστα, βαθιά ανασκαφική τομή εντός του Μεγάρου 832 αποκάλυψε όλη τη στρωματογραφική ακολουθία του οικισμού με κατάλοιπα ήδη από τη Μελανή περίοδο. Το μήκος του Μεγάρου 832 φτάνει τα 10,10 μ. και το πλάτος του τα 7,90 μ.. Αναμφισβήτητα προοριζόταν για κατοικία κάποιου σημαντικού προσώπου. Το γεγονός, μάλιστα, ότι σε διπλανό χώρο εντοπίστηκαν ορειχάλκινα όπλα και εργαλεία, μας βοηθά να υποθέσουμε ότι ο κάτοικος του μεγάρου ήταν ηγεμόνας της πόλης και πολεμιστής. Στο Μέγαρο υπήρχε μία μόνο πόρτα στη μέση της νότιας πλευράς που άνοιγε στην μπροστινή αυλή, όπως ήταν ο κανόνας στα σπίτια της Πολιόχνης. Θεωρείται ότι ανοικοδομήθηκε τουλάχιστον επτά φορές ως μέγαρο (από την Κυανή έως και την Ερυθρή περίοδο), αφού πρώτα δομήθηκε πάνω σε επτά διαδοχικές καλύβες της Μελανής περιόδου. Το μέγεθός του υπαγόρευε την ανάγκη χρήσης πεσσών (υποστηριγμάτων), ο ένας εκ των οποίων πιθανόν να δηλώνεται από μια λίθινη βάση που βρίσκεται στο κέντρο του Μεγάρου.