Η Υψιπύλη περιπλανιέται φοβισμένη. Νιώθει απειλή, σαν κάποιοι να την παρακολουθούν. Περνά κρυφά την «Πορτάρα» και ξαφνικά βρίσκεται σε ένα άλλο κόσμο, ακόμη πιο επικίνδυνο γι’ αυτήν.
«Πορτάρα» ονόμαζαν οι ντόπιοι κάτοικοι του Μούδρου την τεράστια δίφυλλη πόρτα που χώριζε στη Γερμανική κατοχή το χωριό του Μούδρου από το λιμάνι που βρισκόταν σε πλήρη γερμανική επίταξη, καθώς αποτελούσε γερμανική ναυτική βάση. Το πέρασμα από την «Πορτάρα» γινόταν αποκλειστικά με ειδικό πάσο. Η Γερμανική κατοχή ξεκίνησε για τη Λήμνο την 25η Απριλίου του 1941. 15.000 κατακτητές είχαν εγκατασταθεί, σύμφωνα με τις πηγές, στον Μούδρο και η Λήμνος αποτελούσε μία από τις τέσσερις Ναυτικές Διοικήσεις τους στο Αιγαίο. Στο λιμάνι του Μούδρου έδρευε το Ναυαρχείο και το Γερμανικό Διοικητήριο, με τον πύργο του που χρησιμοποιούνταν ως παρατηρητήριο. Από το Μάιο του 1942 συγκροτήθηκε ο 11ος Στόλος Ακτοφυλακής Λήμνου, ο οποίος διέθετε ομάδες προφυλακής και ναρκαλιείας. Το λιμάνι συνδεόταν με τρενάκι με τα νταμάρια που βρίσκονταν κάτω από τον προσφυγικό Συνοικισμό. Στο εσωτερικό του χωριού δύο κατοικίες είχαν επιταχθεί και χρησιμοποιούνταν από την Γκεστάπο για ανακρίσεις και βασανιστήρια. Πολλοί κάτοικοι του Μούδρου και των γειτονικών χωριών δούλευαν σκληρά στα νταμάρια και σε άλλα δύσκολα πόστα, για να εξασφαλίσουν λίγο λάδι, όσπρια, αλεύρι, σταφίδες και να συντηρήσουν τις οικογένειές τους. Το τέλος της Γερμανικής κατοχής ήρθε στις 17 Οκτωβρίου του 1944, όταν οι άντρες του Ιερού Λόχου περικύκλωσαν τον Μούδρο. Την ίδια στιγμή, το αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής» είχε κλείσει την είσοδο του κόλπου, ενώ πραγματοποιήθηκε αεροπορικός βομβαρδισμός από βρετανικά αεροσκάφη. Οι Γερμανοί αναγκάστηκαν να παραδοθούν.